پدر در حال رد شدن از كنار اتاق خواب پسرش بود ، با تعجب ديد تختخواب كاملاً مرتب و همه چيز جمع و جور شده بود. يك پاكت هم به روي بالش گذاشته شده و روش نوشته بود؛ « پدر ».
با بدترين پيش داوري هاي ذهني پاكت رو باز كرد و با دستان لرزان نامه رو خوند؛
پدر عزيزم؛
با اندوه و افسوس فراوان برايت مي نويسم. من مجبور بودم با دوست دختر جديدم فرار كنم، چون مي خواستم جلوي رويارويي با مادر و تو رو بگيرم. من احساسات واقعي رو با ماريا پيدا كردم. اون واقعاً معركه است. اما مي دونستم كه تو اون رو نخواهي پذيرفت. به خاطر تيزبيني هايش ، خالكوبي هايش ، لباس هاي تنگ موتور سواريش و به خاطر اينكه سنش از من خيلي بيشتره. اين فقط يه احساسات نيست. ماريا به من گفت: ما مي تونيم شاد و خوشبخت بشيم. اون يك تريلي توي جنگل داره و كلي هيزم براي تمام زمستون. ما يك رؤياي مشترك داريم براي داشتن تعداد زيادي بچه. ماريا چشمان من رو به روي حقيقت باز كرد كه ماريجوانا واقعاً به كسي صدمه نمي زنه. ما اون رو براي خودمون مي كاريم و براي تجارت با كمك آدماي ديگه اي كه توي مزرعه هستن ، براي معامله با كوكائين و اِكستازي كه احتياج داريم ، فقط به اندازه ي مصرف خودمون. در ضمن ، دعا مي كنيم كه علم بتونه درماني براي ايدز پيدا كنه ، و ماريا بهتر بشه. اون لياقتش رو داره. نگران نباش پدر ، من 15 سالمه و مي دونم چطور از خودم مراقبت كنم. يك روز مطمئنم كه براي ديدارِتون برمي گرديم. اونوقت تو مي توني نوه هاي زيادت رو ببيني...
با عشق؛
پسرت ، جان
پاورقي: پدر ، هيچ كدوم از جريانات بالا واقعي نيست. من بالا هستم ، تو خونه ي دوستم تامي. فقط مي خواستم بهت يادآوري كنم كه در دنيا چيزهاي بدتري هم هست نسبت به كارنامه ي مدرسه كه روي ميزمه. دوستت دارم! هروقت براي اومدن به خونه امن بود بهم زنگ بزن!!
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
